Een warm hart en een uitgestoken hand!
Het is onze maatschappelijke verantwoordelijkheid om voor iedereen, jong en oud, goede zorg te leveren. Hierbij hoort de mens centraal te staan, niet het systeem. Eigen keuze en eigen verantwoordelijkheid zijn sleutelbegrippen voor mensen die zorg nodig zijn, om zo niet te afhankelijk te worden, om zo de menselijke waardigheid te behouden.
Nederland heeft goede zorg voor hen die het nodig hebben en dat willen we zo houden. Tegelijkertijd is het zaak om realistisch te blijven aangezien er meer zorgvragers zijn en minder ‘handen aan het bed’. De vergrijzing enerzijds en de belasting voor professionals en mantelzorgers anderzijds, wringt. We hebben de verantwoordelijkheid om goed voor onze ouderen te zorgen, zoals zij dat ook voor ons hebben gedaan. De bezuinigingsplannen van dit kabinet zijn ons een doorn in het oog, zo ga je niet met ouderen om.
In plaats van te bezuinigen moet er meer geïnvesteerd worden in professionals, in (aangepaste) woonvormen en het ontlasten van mantelzorgers. Meer investeren, meer kwaliteit en minder bureaucratie.
Ons zorgstelsel is gebaseerd op solidariteit, en omzien naar elkaar. Zorgfraude is de bijl aan de wortel van de solidariteit, dus mensen die frauderen worden hard aangepakt. Mensen die zorgfraude plegen, worden levenslang uitgesloten van toeslagen. Ondernemers die zich hieraan schuldig maken worden levenslang uitgesloten van toegang tot samenwerking met de overheid. High trust high penalty.
Deadlines stellen aan zorgverzekeraars. Voor klanten ligt de deadline op de laatste dag van het jaar, idealiter moet dus voor één november de afspraken van zorgaanbieders op orde zijn, zodat mensen echt kunnen kiezen. We willen geen inkomenspolitiek in de ouderenzorg. Ouderen hoeven hun spaargeld, waar ze hun leven lang voor hebben gewerkt, niet op te eten terwijl anderen dezelfde zorg goedkoper of gratis ontvangen. Dat is onrechtvaardig.
Ook op gemeentelijk niveau de eigen bijdragen niet inkomensafhankelijk maken. Inkomensbeleid hoort niet bij gemeenten. In de jeugdzorg nu echt doorpakken dus op één gezin één plan en niet allerlei stapelingen van indicaties en mensen.
