Door: Reinier Geerligs, Wouter Moll en Leon van Noort (allen lid Klassiek Liberaal)
VVD-kamerlid El Yassini verwoordde het kernachtig; “Als je stuurt op diversiteit, sneuvelen de gelijke kansen.” Wij hebben het dan over het vrouwenquotum, dat verplicht wordt gesteld voor Nederlandse beursgenoteerde bedrijven, waarbij 1/3 van de raden van commissarissen moet bestaan uit vrouwen. Deze ingrijpende bemoeienis vanuit de overheid wordt door de Tweede Kamerfractie van de VVD terecht bestreden. In 2015 twitterde huidig minister Van Ark: “quota zijn voor vissen, niet voor vrouwen”. Dat de liberale minister Sander Dekker voorstander is van dit opgelegde ‘vrouwenquotum’ stemt Klassiek Liberaal (een groep lokale en actieve leden binnen de VVD) zeer ontevreden.
Het bedrijfsleven kiest terecht voor meer diversiteit op de werkvloer. En als later blijkt dat bedrijven betere resultaten bereiken met diverse teams, zullen zij ook automatisch kiezen voor het aannemen van bijvoorbeeld meer vrouwen. Dit blijkt wel vanwege het feit dat de markt de instroom van vrouwen naar de top al bevordert en dat het aandeel vrouwen in de top van de Raden van Bestuur en van Commissarissen al toe neemt . Om nog maar te zwijgen over de vele topposities van vrouwen binnen het MKB. Hier gaat het om de kwaliteit. De juiste persoon op de juiste plek ongeacht geslacht etc. Kortom; de markt regelt het met daarbij de begrenzing van artikel 1 van de Grondwet.
Maar deze werkelijkheid is niet besteed aan de liberale ministers Dekker en Van Engelshoven. Zij laten zich helaas leiden door maakbaarheidsdenken en zijn blind voor de nadelige effecten. Een quotum bevindt zich op een hellend vlak wat discriminatie in de hand werkt.
Om gelijk bij het laatste te beginnen. Waarom een vrouwenquotum en geen mannenquotum, ouderenquotum, quotum voor niet westerse allochtonen, stedenquotum, genderquotum? Of is dit de volgende stap van Van Engelshoven? Kortom, je krijgt enorme wildgroei aan quota. Mensen worden alleen nog maar in hokjes gedeeld en het individu doet er niet meer toe. Wat dus onbewust discriminerend is. Daarnaast is het ook hypocriet, want waarom alleen de top van bedrijfsleven? En waarom niet voor bijvoorbeeld de lagere en middenkaderfuncties en andere sectoren zoals de hulpdiensten, defensie etc? Er zijn sectoren waar mannen ondervertegenwoordigd zijn, denk bijvoorbeeld aan het onderwijs. Kortom in de denktrand van Van Engelshoven & Dekker zijn er nog vele quota nodig. Zitten wij daarop te wachten? Nee natuurlijk niet.
Bovendien zitten vrouwen er ook zeker niet op te wachten om bevoordeeld te worden ten opzichte van een ander, omdat zij nou eenmaal een vrouw zijn en andere selectiecriteria zoals kwaliteiten dus van secundair belang worden. Lekker ‘bevordelijk’ ook voor het zelfbeeld. Naast dit gegeven speelt er ook het andere gegeven een rol waarom een vrouwenquotum geen recht doet aan de werkelijkheid van nu. Vrouwen die kinderen krijgen gaan nu eenmaal vaker parttime werken, dan de wederhelft. Op dat moment gelden dus andere ambities.
Kortom, dit opgelegde vrouwenquotum maakt weliswaar onbedoeld, meer kapot dan je lief is. Maak van diversiteitbeleid geen ijzeren noodgreep, maar laat het organisch bloeien door de mensen zelf, zoals het bedrijfsleven en ook thuis. Uiteindelijk bepaalt het individu haar eigen ambities en niet Van Engelshoven, of is zij ook minister geworden vanwege een quotum ingevoerd door D66? Nee toch!
